یعنی هر سال بابت رویت این ماه در آسمان هزاران قصه و ماجرا وجود داره. ما هم جز اون دسته مقلدینی بودیم که بار یه مسافرت رد شدن از حد ترخص را به دوش گرفتیم و اینطوری افطار کردیم.
عید فطر مبارک.
خواستم کلی ادبی بنویسم و احساسی اش کنم اما ساده می‌نویسم که:
خاص بودی و دوست داشتنی.میدانی شبیه یکی از بازی‌های بچگی‌هایمان بودی.همان بازی که باید از بین پیچ و خم‌ها دو تا شئی را بهم می‌رساندیم.یادت آمد! این بار سفره‌های افطار خانوادگی را وصل کردیم به افطارها و بسته‌های ارزاقی مردمی، شب‌های احیا مثل هر سال نبود اما در مساجد را نبستیم و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی کنار هم جوشن کبیر خواندیم و وصل کردیم به قرآن سر گرفتن‌های توی خانه‌ها.سحرها هم نشستیم پای درس علی {ع} شناسی
خلاصه امسال متفاوت تر از تمام ماه رمضان‌های سالهای عمر مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها و حتی خودمان بود.یک ماه رمضان متفاوت توی آخرین سال از یک قرن.میدانی با تمام باید و نبایدهایی که با رسم شکل برایمان مشخص کردند، تو عزیز و دلچسب و دلنشین بودی.از آن دلنشین‌هایی که به وقت یاد کردن ماه رمضان‌های پارسال باز ته دلمان به همدیگر می‌گوییم امسال هم خوب بود و خاص
حالا به وقت دلتنگی‌هایمان دعا می‌کنیم این ماه رمضان آخرین ماه رمضان عمر و جوانی ما و تک تک اعضای خانواده‌هایمان و دوست آشنا و رفقایمان نباشد و دعا می‌کنیم به وقت دورهمی‌های واقعی و به دور از باید و نباید‌ها و محدودیت‌هایمان به وقت شب‌های محرم
ان شاءالله