تقریبا یه ماهی می‌شود که یکی از بچه‌های اینستا که یک خبرنگار حرفهای هم هست،رفته سراغ سوییت هوم‌ها وکلی مطلب درباره شان می‌نویسد.در واقع یک جور موشکافی و بیان واقعیت‌های پشت پرده که مخاطب بعد از خواندن مطلب‌ها یک آخیش بلند و از ته دلش بگوید و برود دنبال زندگی خودش.این روزها که عطیه سرش گرم نوشتن این گزارش هست،پرنیان،یکی دیگه از بچه‌ها که توی فرانسه درس می‌خواند هم حرفهای دلنشینی می‌زند.پرنیان دانشجوی دانشگاه سوربن فرانسه است و در مقابل سوال که چطوری رفتی سراغ هدفت،کلی جواب داده که یکی اش بهترین جواب بود و گفته بود{ بچه‌های توی اینستا و دنیای مجازی دنبال هدف‌هایتان نگردید}
این روزها توی دنیای مجازی هممون سردرگم شدیم.اونقدر سردرگم و گیج که با خودمان می‌گوییم: چقدر بده من هر روز کافی شاپ نمی‌روم یا هر روز با فلان برند کتانی و یک بطری آب میوه رژیمی‌باشگاه و پیاده روی نمی‌روم.بعضی‌هایمان هم نشستیم پای زندگی بعضی‌ها و هی با خودمان می‌گوییم : چقدر طرف حالش خوبه که اینطوری میز ناهار دونفره شان را می‌چیند و چقدر سلیقه اش توی چیدمان خانه و خرید وسایل عالیه.یا از پشت گوشی‌هایمان قربان و صدقه بچه تو راهی فلان شاخ مجازی می‌شویم.و آرزویمان اینه که بهترین میکاپیست و آشپز و نقاش و عکاس و طراح دکوراسیون بشویم
یک لحظه صبر کنید،نه اصلا نمی‌خواهم برایتان بالای منبر بروم که بابا بی خیال و اینا همش یه بخشی از زندیگ هست،اتفاقا می‌خواهم بهتان بگم:
هیچ اشکالی نداره سراغ این پیج‌ها و صفحه‌های خوش رنگ اینستایی بروید،اتفاق بروید و از دیدنش لذت ببرید ولی به جای هزارتا فکر و آخ خوش به حالشون گفتن و پایین آوردن شخصیت خودتان،از کارها و هنرها و حرف‌هایشان ایده بگیرید.یک ایده باحال و پر از هیجان ،میکاپ کردن و آشپزی و کاردستی را ازشون یاد بگیرید و برای خودتان انجام بدهید.هزارتا پیج طراحی دکوراسیون هست خب سراغش بریود و برای چیدمان منزل ازش استفاده کنید.اونا هم هیچ وقت اولین بار بهترین نبودند و افکت‌های عکاسی را هم یادتان نرود
و اینکه
بین این همه شاخ مجازی با صفحه‌های رنگی که خوشبختیشان را فریاد می‌زنند و طوری عکس می‌گذارند که گاهی باعث حس نا امیدی توی مخاطب می‌شوند،هزارتا پیج و شاخ مجازی هم هستند که خیلی ساده و با عکس‌های معمولی از روزمرگی‌ها و هنرهایشان حرف می‌زنند و کلی حس خوب و امید را به مخاطب منتقل می‌کنند.